دسته:
فقه و حقوق اسلامی
بازدید:
10 بار
فرمت فایل:
doc
حجم فایل:
23 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل:
33
سخن نخست
انسان زنده و پویا و تلاشگر با تکیه بر اندیشه هایش هویت می یابد
و شناخته می شود نگرشی با تکیه بر کنش ها و واکنش ها و راه و رسم
های انسان برتر . الگو، اسوه بی تردید راهگشا و راهنماست . و
دوسوی یک مرز همراه درمقابل با یکدیگر صف آرائی کرده اند .
سمت و سوی حق و جبهه باطل ، پرچم ایمان و بیرق کفر، و بدون تقابل
این دو که زندگی شاید تحمل و روزمرگی باشد و خورد و پوش و چه و
چها .
سرنوشت شیعه دردوران تلخ و شیرین تاریخ پرماجرایش عبرت آمیز پند
آموز است ازتشکیل نخستین هسته مقاومت درمقابل بدعت گذارها ، پوست
خز پوشها ، رانت خواران و …
تا امروز که نگرش دنیای غارتگر درمقابل شیعه جر تحریف حقایق و
برخورد حذفی فیزیکی نیست . تشیع همواره برپای ایستاده است .
و دشمنان این مکتب پس از یأس از مبارزه منطقی و رویاروی و اصولی
بسیار کوشیده اند با تحریف اصول تشیع و پیرایه بستن به آن تا مرز
خرافه و گزافه از تلالو انوار درخشان ارزشهای آن بکاهند .
اما دراوج آوازه گری دشمنان شیعه ، مکتب تشیع همواره توانسته است
جایگاه تاریخی خود را حفظ کند . جستار حاضر کنکاشی به تعجیل و
تلمیح است و مشتی است نمونه خروار که بیشتر از زبان دشمنان شیعه
آورده شده امید که بینان اندیشه سترگ باخواندن این صفحات استحکامی
بیشتر یابد .
شیعه
بعداز رحلت پیامبر اکرم ، درباره جانشینی حضرت درمیان مسلمانان
اختلاف شدیدی پدید آمد و همین نظرات مختلف سبب بوجود آمدن فرق
مختلفی نیز شد . ازسوی دیگر لزوم صدور قوانین جدید برای مسائل
دینی و سیاسی و اجتماعی سبب شد که دانشمندان اسلامی با توجه و
بهره گیری ازقرآن و سنت رسول اکرم و احادیث و اعمال جانشینان رسول
خدا ، علم جدیدی به نام فقه را به وجود آورند ، که دراین علم به
اعمال و رفتار روزمره انسان درجامعه اسلامی پرداخته شده و قوانینی
صادر می شود .
ازقرن دوم و سوم هجری و مخصوص دردوره عباسیان و زمان مأمون
خلفه عباسی جدلها و بحثهای مذهبی فرق مختلف شدت گرفت . عیسوی و
یهودی و زرتشتی و سایر ادیان به آزادی هریک دلایلی را جهت اثبات
حقانیت خویش عرضه می کردند و با مدعیان سایر ادیان به مباحث و
مجادله می نشستند . دراین میان دانشمندان اسلامی جهت دفاع از
اسلام ، علمی به نام علم کلام را پدید آورند. علم کلام درباره
حقانیت دین اسلام و اصول دین بحث می نمود و وظیفه پاسداری از دین
را برعهده داشت .
فرقه شیعه نیز عقاید و نظرات خاصی درباره علم فقه و کلام دارد .
می دانیم که شیعیان کسانی هستند که تنها حضرت علی (ع) را به
جانشینی حضرت رسول اکرم سزاوار می دانند و حضرت علی (ع) را امام
اول خویش می شمارند . ازنخستین شیعیان می توان مقداد بن ای سود ،
سلمان فارسی ، ابوذر غفاری و عماربن یاسر را نام ببریم .
اماگروندگان به حضرت علی درقرون بعدی به چندین فرقه مختلف تقسیم
شدند که مشهورترین آنها عبارتند از امامیه ، اسماعیلیه و علویه .
درزیر به توضیح هریک خواهیم پرداخت ولیکن لازم به ذکر است که همگی
فرق زیر با نام شیع نامیده می شوند .
غلاة یا غالیه : این گروه کسانی بودند که درحق حضرت علی و
فرزندانیش غلو می کردند و اعمال ما فوق تصور بشر و الوهیت الهی
بدیشان قایل می شدند و به این سبب ایشان را با جمع کلمه غلو
کنندگان یا غلیه نامیده اند . این دسته درواقع شیعه محسوب نمی
شوند ، اما مورخان و ملل و نحل معمولاً ایشان را جزو فرق شیعه می
آورند .
امامیه : ایشان حضرت علی (ع) راامام می دانند و بیعت کنندگان با
ابوبکر و خلافت ابوبکر و عمررا گمراه می دانند . مخالفین و دشمنان
شیعه چون این فرقه خلافت ابوبکر و عمر را در کرده اند به ایشان
نام رافضه داده اند . امامیه نام عمومی شیعه وشیعیان دوازده امامی
نیز می باشد .
زیدیه : این دسته بعد از حضرت سجاد (ع) درکوفه با فرزند
حضرت به نام زید بیعت کردند . این واقعه درزمان خلافت هشام بن
عبدالملک رخ داد .
کیسانیه: این فرقه ازشیعه امامت را حق محمد حنفیه پسر دیگر حضرت
علی بن ابی طالب (ع) می دانند که مادرش دختر حضرت رسول (ص) نبود .
کلمه کیسانیه برگرفته شده از لقب مختار بن ابی عبیدثقفی می باشد
که به نام کیسان ملقب ود . (عباسیان)
راوندیه : بعداز مرگ محمد بن حنیفه در سال 81 هجری قمری ، از دل
فرقه کیسانیه ، راوندیه پدید آمد . بدین ترتیب دسته ای از فرقه
کیسانیه با ابوهاشم عبدالله پسرمحمد بن حنیفه بعیت نمودند و چون
وی درسال 98 ه . ق وفات یافت ، گروهی از پیروان او با محمد بن علی
بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بیعت نمودند و امامت حق محمد بن
علی که ازفرزندان عباس عموی پیامبر بود دانستند . این گروه از این
پس به شیعه آل عباس یا رواندیه معروف شدند . در مقابل شیعه آل
عباس ، شیعه علویه قرارداشتند .
علویه : یا علویان اسم عام شیعیان می باشد که بخصوص دردوره عباسی
این کلمه رونق زیادی گرفت . علویان بعد از امیرالمؤمنین (ع) و دو
فرزندش ، حضرت زین العابدین ابو محمد بن حسین را امام می دانستند
و پس از شهادت آن حضرت ، درمقابل زیدیه که زیدرا قبول می کردند
این گروه برخلاف ایشان ابوجعفر محمد بن علی (114-59 ه.ق)
فرزند دیگر امام چهارم را که باقرالعلوم لقب داشت ، امام پنجم می
شمارند و پس از امام پنجم ابوعبدلله جعفربن محمد الصادق (148-83)
را به عنوان امام ششم می شناختند . اما بعد از وفات امام ششم ،
شیعیان علوی به شش فرقه منقسم شدند ، که معروفترین آنها عبارتند
از :
ناووسیه : پیروان این فرقه معتقد بودند که امام ششم وفات نیافته
بلکه غیبت کرده و روزگاری برمی گردد و جهان از عدل او لبریز می
شود و اومهدی موعود است . این فرقه را ناووسیه می گویند .
اسماعیلیه : این فرقه اعتقاد به زنده بودن اسماعیل فرزند امام
جعفر صادق داشتند و اسماعیل را جانشین حضرت می دانند رئیس این
دسته ابی الخطاب محمد بود و ازاین روی گاه ایشان را خطابیه می
نامند . درواقع این گروه منشاء اصلی فرقه اسماعیلیه است که شهرت
فراوانی یافت (حسن صباح و اسماعیلیان )
مبارکیه : بعداز رحلت حضرت امام جعفر صادق ، عده ای دور محمد بن
اسماعیل راگرفتند و رئیسی پیدا کردند به نام مبارک که نام این
فرقه ازوی گرفته شده است . درواقع مبارکیه منشعب از اسماعیلیه است
و گروهی از اسماعیلیان نیز به این فرقه گرویدند .
قیمت : 5,000 تومان
بلافاصله پس از پرداخت ، لینک دانلود به شما نمایش داده می شود و
همچنین یک نسخه نیز برای شما ایمیل می شود .
کلمات کلیدی :
جستاری در گرایش و پیدایش شیعه ,
جستاری در گرایش و پیدایش شیعه ,
مقالاتی در مورد جستاری در گرایش و پیدایش شیعه ,
مطالبی در مورد جستاری در گرایش و پیدایش شیعه
دسته: 
دسته: علوم
دسته: 
دسته: 
دسته: 
دسته: